നേരം പുലറ്ന്നപ്പോള് ഒരു ആക്രോശം.
"ഞാ൯ വിജയി. ഞാ൯ പറയുന്നതു ന്യായം. ഞാ൯ ചെയ്യുന്നത് നീതി."
അവകാശ സം‌ര്ക്ഷക൪ സടകുടഞ്ഞെണീറ്റു. എതി൪പ്പ്. പ്രകടനം. ബഹളം. കാഹളം. യുദ്‌ധം. എങ്ങും അരക്ഷിതാവസ്ഥ. കുചേല൯ ഒന്നും കാര്യമാക്കിയില്ല. നാളെകളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാറില്ലെങ്കിലും ഇന്നലെകളാണ് നാളെകളായി പുന൪ജ്ജ്൯മം കൊള്ളുന്നത് എന്ന് കുചേലനറിയാം. മ൪ദ്ദിതനായിരിക്കെ ന്യായം പ്രസം‌ഗിക്കാ൯ എളുപ്പം. കഷ്ട്പ്പാടിലെ ദൈവസ്മരണ പോലെ. ന്യായത്തില് വിശ്വാസമുണ്ടോ? ഭരണത്തിലിരിക്കേ ന്യായം പറഞ്ഞവ൪ എത്രയുണ്ട്.
സമാധാനത്തടെ ഉറങ്ങി. എഴുന്നേറ്റപ്പോള് പിന്നെയും അതേ ആക്രോശം. സ്വരത്തിനു മാത്രം മാറ്റം. ഇന്നലെ ന്യായത്തെ പ്രസവിച്ചവ൯ ഇന്നതിന്റെ കഴുത്ത് ഞെരിക്കുന്നു.
---------------
ഭരണാധികാരിയും പ്രജയും തമ്മിലൊരു കേസ്. കേസ് കോടതിയില് എത്തി. കക്ഷികള് ആഗതരായി. അധികാരിയെ കണ്ട മാത്ര ജഡ്ജി എഴുന്നേറ്റു നിന്നു. ആദരം. അടുത്ത നിമിഷം. ആ ജഡ്ജിയെ കേസിന്റെ ചുമതലയില് നിന്ന് നീക്കിക്കൊണ്ട് അധികാരി ഉത്തരവായി. കക്ഷികളോട് ഒരു പോലെ ബഹുമാനം കാണിക്കാത്ത ജഡ്ജിക്കെങ്ങിനെ ന്യായപൂ൪വ്വം വിധി പറയാം?
അത് പണ്ട്. 1500 വ൪ഷങ്ങള്ക്കപ്പുറം പുണ്യപ്രവാചകന്റെ ചരിത്രം. പണ്ട് കടന്നു പോയ ആ ഇന്നലെകള്ക്ക് എന്നാണ് പുന൪ജ്ജ൯മം?
No comments:
Post a Comment